آبرخ وبلاگ لیلا حکیمیان

ساربانا مهلتی آرام جان گم کرده ام / من در این دریای خون در گران گم کرده ام ساربانا مهلتی دارم در این جا مشكلى / رفته از دستم گلی از وی نبردم حاصلی اندر این دشت بلا رفته ز دستم نوگلی / من حسین باوفا آرام جان گم کرده ام ساربان بهر خدا یک ساعتی آهسته تر / اندر این دشت بلا گم گشته از من تاج سر یعنی یک دنیا برادر از من خونین جگر / اندر این صحرا ز جور كوفيان گم کرده ام ساربانا مهلتی تا بر سر نعش حسین / راز دل گویم ببارم خون دل از هردو عین در عزایش عالمی را پر كنم از شور و شین / من برادر در میان خاک و خون گم کرده ام مهلتی تا جستجویی اندرین صحرا کنم / در میان قتلگه من ک آبرخ وبلاگ لیلا حکیمیان...

وعده ای داده ای و راهی دریا شده ای / خوش به حال لب اصغر که تو سقا شده‏اى آب از هیبت عباسى تو مى‏لرزد / بى عصا آمده‏اى حضرت موسى شده‏اى به سجود آمده‏اى یا که عمودت زده‏اند / یا خجالت زده‏اى وه که چه زیبا شده‏اى یا اخا گفتى و ناگه کمرم درد گرفت / کمر خم شده را غرق تماشا شده‏اى منم و داغ تو و این کمر بشکسته/ تویى و ضربه‏اى و فرق ز هم وا شده‏اى سعى بسیار مکن تا که ز جا برخیزى / اندکی فکر خودت باش ببین تا شده‏اى مانده‏ام با تن پاشیده‏ات آخر چه کنم؟ / اى علمدار حرم مثل معما شده‏اى مادرت آمده یا مادر من آمده است؟ / با چنین حال به پاى چه کسى پا شده‏اى؟ تو و آ آبرخ وبلاگ لیلا حکیمیان...

شیعیان، دیگر هوای نینوا دارد حسین / روی دل با کاروان کربلا دارد حسین از حریم کعبۀ جدّش به اشکی شست دست / مروه پشت سر نهاد، اما صفا دارد حسین می‌برد در کربلا هفتاد و دو ذبح عظیم / بیش ازینها حرمت کوی منا دارد حسین بس که محمل ها رود منزل به منزل با شتاب / کس نمی داند عروسی یا عزا دارد حسین رخت و دیباج حرم چون گل به تاراجش برند / تا به جایی که کفن از بوریا دارد حسین بردن اهل حرم دستور بود و سرّ غیب / ورنه این بی حرمتی ها کِی روا دارد حسین؟ سر به قاچ زین نهاده، راه پیمای عراق / می نماید خود که عهدی با خدا دارد حسین او وفای عهد را با سر کند سودا ولی / خون به دل از ک آبرخ وبلاگ لیلا حکیمیان...

 

آقا سلام 

ماه محرم شروع شد. 

آبرخ وبلاگ لیلا حکیمیان...